Wij maken op onze website gebruik van functionele en privacyvriendelijke analytische cookies om onze website te verbeteren. Indien u klikt op 'accepteren en doorgaan' tonen wij ook een social media button/feed. Aanbieders van die buttons kunnen cookies plaatsen ter herkenning. Wilt u dit niet? Kiest u dan voor 'geen social media buttons'. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.
‘Wilt u een column schrijven voor Waterspiegel met als onderwerp uw visie op GenX; deverhouding dan wel spanning tussen de mogelijkheden die de wet biedt aan het bevoegdgezag en de impact van zo’n kwestie op de klantperceptie’. Nu zou ik over het onderwerpniet alleen een column, maar een heel blad vol kunnen schrijven. En dan niet alleenover GenX, maar ook over nieuwe stoffen die dagelijks op de markt en daarmee in onzeleefomgeving komen. GenX staat dan wel nu in de schijnwerpers, maar dat stoffen ophefveroorzaken, kunnen we in de toekomst vaker mee gaan maken. ‘Weiger dan een vergunning’is de opmerking die in reactie snel richting vergunningverleners wordt gemaakt.Daarmee wordt feitelijk opgeroepen het gebruik van een niet verboden stof te verbieden.Vergunningverleners moeten dan steeds weer uitleggen dat vergunningverlening geen discretionairebevoegdheid is, maar dat wij gebonden zijn aan wetten, regels en jurisprudentie.Dit is ook de reden dat er fundamenteel iets moet veranderen aan de manier waarop wemet deze nieuwe stoffen omgaan. In het huidige systeem moeten we als bevoegd gezag,gebruikmakend van de bestuurlijke en juridische instrumenten die ons ter beschikkingstaan, steeds aan het eind van de productieketen zoeken naar oplossingen om het lozenvan deze stoffen te beperken. Bij inwoners leidt het tot onrust en onbegrip als zij via hetdrinkwater geconfronteerd worden met de gevolgen. Dat snappen wij ook heel goed, endaarom dringen wij aan op veranderingen. Er zijn grote ontwikkelingen gaande die ervoor zorgen dat er ook daadwerkelijk veranderingkan komen. De beschikbaarheid van voldoende water van voldoende kwaliteit komtin de nabije toekomst ernstig onder druk te staan. Wereldwijd zal naar verwachting binnentwee decennia de vraag naar kwalitatief voldoende water de beschikbaarheid met 40 procentovertreffen. Specifiek voor mijn provincie Zuid-Holland komt daar nog de toenemendeverzilting bij, wat maakt dat wij met elkaar voor een enorme opgave gesteld staan. Dat betekentdat we in de toekomst schaarste zullen moeten gaan verdelen en de oplossing moetengaan zoeken in het verdelen van de beschikbare hoeveelheid water. Ook de industrie zal degevolgen hiervan gaan ondervinden. Dit vraagt aanpassingen van de industrie als grootverbruiker en belangrijke klant van dedrinkwaterbedrijven. Want bij de huidige productieprocessen wordt onnodig veel watergebruikt en vervolgens ook geloosd. Bedrijfsprocessen zullen opnieuw moeten worden ingericht.We lopen met onze Nederlandse watertechnologie trots voorop in de wereld. Danmoeten we toch ook in staat zijn om het watergebruik van de industrie in ons eigen land tetransformeren naar nieuwe productieprocessen met minder verbruik en meer circulair gebruik.Daarmee kan ook een einde gemaakt worden aan onnodige en ongewenste lozingen.Dat is noodzakelijk voor onze gezonde en veilige leefomgeving. Onze vraag als bevoegd gezag zal bij vergunningaanvragen dan ook steeds vaker zijn waaromer eigenlijk nog geloosd wordt. Niet lozen zal in de toekomst de nieuwe norm moetenworden. Deze column verscheen eerder in Waterspiegel nr 1 april 2018Lees ook het Vewin-standpunt over de structurele aanpak opkomende stoffen
In de ‘Ketenaanpak Medicijnresten uit Water’ werken overheden, de zorgsector, de farmaceutische industrie en de watersector samen aan het terugdringen van medicijnresten in water. Uit de evaluatie van de Ketenaanpak die minister Harbers van Infrastructuur en Waterstaat op 8 mei jl. aan de Tweede Kamer heeft gestuurd, blijkt dat de Ketenaanpak succesvol is, maar dat meer duidelijkheid over doelen en indicatoren gewenst is.
Op 19 december stuurde minister Harbers van IenW het advies van de Studiegroep Grondwater naar de Tweede Kamer. Het rapport heeft als titel ‘Grondwater: onzichtbaar en onmisbaar’. Vewin is positief over het advies: een deel van de aanbevelingen is opgenomen in de recente brief over Water en Bodem Sturend, maar op onderdelen bevat het advies verdere verdieping en aanscherping.
Drinkwatersector pleit voor verbetering stelsel van Vergunningverlening, Toezicht en Handhaving (VTH), met name voor lozingen.