De Maas kan en moet schoner. Daarom zijn de drinkwaterbedrijven langs de Maas, waterschappen, STOWA en het ministerie van Infrastructuur en Milieu gestart met het innovatieproject Schone Maaswaterketen. Zij onderzoeken een nieuwe zuiveringstechnologie om medicijnresten en andere microverontreinigingen uit het afvalwater te halen. Ook wordt er in beeld gebracht welke positieve gevolgen het toepassen van extra zuivering heeft voor natuur, recreatie en de betrouwbaarheid van de Maas als bron voor de drinkwaterproductie.
In het Maasstroomgebied komen nieuwe stoffen zoals medicijnresten in het oppervlaktewater voor. Deze komen voor een groot deel via Nederlandse afvalwaterzuiveringsinstallaties in het Maaswater terecht. Een verlaging van deze stoffen in het watermilieu is wenselijk. Een keten- en bronaanpak heeft de voorkeur, waarbij in de hele keten (van productie, gebruik en emissie) maatregelen worden genomen en voorkomen wordt dat deze stoffen in het afvalwater terecht komen. Dat is een kwestie van de lange adem. Het is, zeker in de tussentijd, ook noodzakelijk om deze stoffen met aanvullende zuivering uit het afvalwater te verwijderen.
Innovatieve technologie
Met name in Zwitserland en Duitsland is veel onderzoek verricht naar verwijdering van geneesmiddelenresten en andere microverontreinigingen uit afvalwater. Dit is in bijna alle gevallen gebaseerd op een extra zuiveringsstap met behulp van actieve kool en/of ozon. In het project Schone Maaswaterketen wordt een andere en innovatieve mogelijkheid onderzocht om de concentraties van microverontreinigingen in het afvalwater te verlagen: de dosering van poederkool in het bestaande zuiveringsproces (PACAS: powdered activated carbon in activated sludge). Verkennende onderzoeken wijzen uit dat de verwijdering hoog en de kosten relatief laag kunnen zijn. De technologie vraagt bovendien geringe investeringen, waardoor bij het beschikbaar komen van betere alternatieven of bij het effectief implementeren van een brongerichte aanpak, snelle omschakeling mogelijk is. Parallel aan het technologisch onderzoek wordt met een Maaswaterkwaliteitsmodel bepaald wat de baten van aanvullende zuivering zijn voor de ecologische waterkwaliteit en voor het waterbeheer, de drinkwaterproductie en de industrie.
Unieke samenwerking
Uniek is dat álle waterschappen en drinkwaterbedrijven in het Nederlandse Maasstroomgebied de handen ineenslaan om dit project tot een succes te maken. De dertien projectpartners zijn de waterschappen Aa en Maas, Brabantse Delta, Delfland, De Dommel en Rivierenland, Waterschapsbedrijf Limburg als uitvoeringsorganisatie van de waterschappen Peel en Maasvallei en Roer en Overmaas, de drinkwaterbedrijven Brabant Water, Dunea, Evides Waterbedrijf en WML, Watercyclusbedrijf Waternet, STOWA en het Ministerie van Infrastructuur en Milieu. RIWA-Maas heeft een adviserende rol.