Wij maken op onze website gebruik van functionele en privacyvriendelijke analytische cookies om onze website te verbeteren. Indien u klikt op 'accepteren en doorgaan' tonen wij ook een social media button/feed. Aanbieders van die buttons kunnen cookies plaatsen ter herkenning. Wilt u dit niet? Kiest u dan voor 'geen social media buttons'. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.
Minister Van Nieuwenhuizen (Infrastructuur en Water) heeft de Tweede Kamer onlangs door middel van een brief geïnformeerd over de hoofdlijnen van het drinkwaterbeleid voor 2020 en de jaren erna. Hiermee loopt zij vooruit op de Beleidsnota Drinkwater 2020 die zij naar verwachting eind 2020 naar de Kamer stuurt. Vewin heeft met veel waardering kennisgenomen van deze voornemens, in de hoofdpuntennotitie worden veel goede accenten gelegd voor de actualisatie van het beleid. Hierbij onderstreept Vewin dat belangrijk is dat de nieuwe Beleidsnota Drinkwater gaat over alle beleidsterreinen die relevant zijn voor duurzame veiligstelling van de drinkwatervoorziening en moet doorwerken naar andere overheden en betrokken partijen.
Voor een goede doorwerking van de Beleidsnota Drinkwater naar andere overheden en betrokken partijen is het volgens Vewin van belang dat deze opgevolgd wordt met de door de minister aangekondigde bestuurlijke uitvoeringsovereenkomst. Hierbij is voldoende aandacht nodig voor de uitgangspunten en wettelijke kaders, zoals de nadere invulling van de zorgplicht(en) drinkwater en het expliciet integreren daarvan in de beleidscycli van overheden (gemeenten, waterschappen en provincies). Hierin zal moeten worden vastgelegd dat de drinkwatervoorziening de best beschikbare bron verdient.
De drinkwaterbedrijven hebben de wettelijke taak om 24/7 kwalitatief goed drinkwater te leveren. Deze kerntaak van de drinkwaterbedrijven is volgens de Drinkwaterwet een 'dwingende reden van groot openbaar belang'. Voldoende beschikbaarheid van schone bronnen is hiervoor een essentiële voorwaarde. De waterbeschikbaarheid en de kwaliteit van drinkwaterbronnen staan echter onder toenemende druk. De Nederlandse drinkwaterbedrijven pleiten voor fundamentele hervormingen met als doel het herstel van de natuurlijke balans in het watersysteem. De nationale zoetwatervoorraad is kwetsbaar, doordat we voor deze voorraad afhankelijk zijn van het weer en de hoeveelheid water die ons land binnenstroomt via de rivieren. Deze watertoevoer, zowel via rivieren als via regen, vertoont steeds grotere fluctuaties. Daarom is het noodzakelijk om het beschikbare water beter vast te houden in het systeem. Het watersysteem dat nu vooral ingericht is op snel afvoeren van overtollig water zal daarom flink moeten worden aangepast. Het vasthouden van meer water kan bijvoorbeeld door technische innovaties, zoals het opslaan van water in ondergrondse opslag. Of door andere ruimtelijke keuzes te maken en water een prominentere plek te geven in de ruimtelijke ordening. Ook zorgt de energietransitie voor een grote impact op de ondergrondse infrastructuur en daarmee op de drinkwater-infrastructuur. Hierbij moet de beschermde ligging van de drinkwaterinfrastructuur voldoende geborgd blijven.
Op 5 juli heeft de Europese Commissie een voorstel ingediend voor de Soil Monitoring Law (Bodem Monitoringswet). Het doel van deze Bodemrichtlijn is een ‘monitoring framework’ voor alle bodems in Europa op te zetten en de kwaliteit van de bodem te verbeteren.
De aanwezigheid van nitraat in grondwaterwinningen voor drinkwaterproductie is een langjarig en hardnekkig probleem dat nog steeds niet is opgelost. Dit komt duidelijk naar voren in de factsheet ‘De tijd dringt’ over de doelen van de Kaderrichtlijn Water (KRW) en nitraat, dat onderzoeksinstituut KWR in opdracht van Vewin heeft gemaakt.
Doorwerkers: De nutssector over het belang van doorwerken tijdens de corona-crisis.
Voeg medicijnresten, pesticiden en PFAS-stoffen als verontreinigende stof toe aan de Grondwaterrichtlijn en de Richtlijn Prioritaire Stoffen.