De Tweede Kamer heeft op 5 december belangrijke moties aangenomen over waterkwaliteit. Het gaat om de motie van het Kamerlid Kröger (GroenLinks) over het uitfaseren van persistente stoffen. Daarnaast zijn bij het Wetgevingsoverleg Water drie moties over waterkwaliteit aangenomen. Twee moties van Dik-Faber (ChristenUnie) en Sienot (D66) over een samenhangende aanpak van medicijnresten en een motie van Van Brenk (50PLUS) en Laçin (SP) over verbeteren van de kennisdeling over gevaarlijke stoffen.
Suzanne Kröger (GroenLinks) had bij de begrotingsbehandeling van Infrastructuur en Waterstaat een motie ingediend die uitsprak dat er in een volledig circulaire economie geen ruimte is voor slecht-afbreekbare, persistente stoffen omdat deze zich ophopen in het milieu. Voorbeelden van persistente stoffen zijn GenX en C8, maar ook perfluorverbindingen die in schuimblussers voorkomen. De motie verzoekt aan de regering met de Nederlandse industrie afspraken te maken over de uitfasering van het gebruik van persistente stoffen. De motie van Kröger (GroenLinks) kreeg door de steun van D66, CDA, PvdA, SP, PvdD, Denk, SGP, ChristenUnie en 50Plus een meerderheid.
Corrie Van Brenk (50PLUS) en Çem Laçin (SP) drongen per motie aan op het verbeteren van de kennisdeling over gevaarlijke stoffen. De motie stelt dat het voor de gezondheid van de mens en het ecologisch systeem van belang is dat er zo min mogelijk schadelijke stoffen worden geloosd in het oppervlaktewater. Het is voor bedrijven op dit moment niet verplicht om relevante kennis over gevaarlijke stoffen te delen. De huidige Europese regelgeving, het REACH-systeem, voldoet niet omdat hier geen regels in zitten die rekening houden met de drinkwatervoorziening. De Tweede Kamer spreekt door het aannemen van deze motie uit dat de informatievoorziening over lozingen aan bevoegd gezag en drinkwaterbedrijven moet verbeteren, zo mogelijk ook in Europees verband. Voor deze motie stemden alle partijen behalve VVD, D66 en CDA.
Van Carla Dik-Faber (ChristenUnie) en Matthijs Sienot (D66) zijn twee moties over medicijnresten aangenomen. Zij vragen in de eerste motie om meer maatregelen om te voorkomen dat medicijnresten in het water terechtkomen. De Tweede Kamer geeft door het aannemen van deze moties aan het van belang te vinden om niet alleen naar end-of-pipe oplossingen te kijken, maar ook om eerder in de keten maatregelen te nemen. Dik-Faber en Sienot geven in de motie aan een samenhangende aanpak en doelen te missen en het daarom belangrijk te vinden dat de overheid de regie heeft in de ketenaanpak medicijnresten. De motie vraagt aan de minister om eerder in de keten pilots te starten en om kennisdeling te steunen, zodat er een samenhangende aanpak van bron tot eindpunt ontstaat. Ook vragen zij de regering te onderzoeken wat het meest effectieve instrument is voor aanpak van een aantal veelvoorkomende stoffen eerder in de keten. Als dat bekend is kunnen alle partijen in de keten zich richten op die maatregelen die bewezen effectief zijn en zijn de doelen helder. Deze motie is met unanieme stemmen aangenomen.
De tweede aangenomen motie van Dik-Faber en Sienot vraagt de regering de inzameling van niet-gebruikte medicijnen te verbeteren door in gesprek te gaan met de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) over de knelpunten in de afspraken over het inzamelen van niet-gebruikte medicijnen tussen Rijk, gemeenten en apothekers. Alle partijen, behalve Forum voor Democratie, stemden voor deze motie.